در یک جلسه پرسش و پاسخ مارک زاکربرگ امروز در پروفایلش توضیح داد که او و تیمش چگونه در حال برنامهریزی برای آینده هستند.
مارک زاکربرگ در جلسه پرسش و پاسخی که در پروفایلش برگزار کرده بود برای مدت یک ساعت به سوالات کاربران پاسخ داد. او اعلام کرد که معتقد است در آینده فناوری به این امکان را به انسانها خواهد داد که افکار را بسوی یکدیگر بفرستند.
شما قادر خواهید بود که به یک چیز فکر کنید و دوستان شما نیز بلافاصله قادر خواهند بود که در صورتی که شما مایل باشید این افکار را تجربه کنند ولی تا زمانی که این اتفاق رخ دهد ما بر 3 موضوع متمرکز خواهیم بود:
- توسعه Al، چرا که ما فکر میکنیم خدمات هوشمند بیشتر، برای مشتریان خیلی مفیدتر خواهند بود.
- توسعه واقعیت مجازی، چرا که یک پلتفرم ارتباطی و محاسباتی بسیار مهم است.
- و در نهایت توسعه پروژه Internet.org چرا که ابزاری پایهای است که مردم برای بهره بردن از مزایای اینترنت به آن نیاز دارند.
مارک زاکربرگ معتقد است که فیسبوک در میانه راه ساخت سیستمهای Al قرار دارد. سیستمهایی که از نظر او از حواس اصلی انسانها بهتر عمل میکنند.
ما در حال طراحی سیستمی هستیم که قادر است هر چیزی مثل افراد، اشیاء، حیوانات و مکانها را در یک تصویر یا ویدیو تشخیص دهد. اگر این سیستم بتواند تشخیص دهد که چه چیزی در تصویر یا ویدیو هست برای مثال میتواند برای یک فرد نابینا تعریف کند که تصویر یا ویدیو راجع به چه چیزی است.
سیستم دیگری که فیسبوک در حال کار روی آن است بر زبان متمرکز است به ترتیبی که میتواند صحبت را تبدیل به متن کرده و متنی از یک زبان را به زبان دیگر ترجمه کند همچنین به سوالات به صورت یک مکالمه پاسخ دهد.
مارک زاکربرگ معتقد است عینکهای واقعیت مجازی به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل خواهند شد و این قابلیت را به ما میدهند که تجربیات خود را با کسانی که دوستشان داریم به طرز کاملا جدیدی به اشتراک بگذاریم. او همچنین گفت که شرکتش در حال کار بر روی پرندههای بدون سرنشین، ماهوارهها و البته لیزر برای گسترش پروژه Internet.org است.
در واقع ایده اصلی این است که در آینده قادر باشیم که دسترسی به اینترنت را از طریق هواپیمایی که در آسمان پرواز میکند یا ماهوارهای در فضا بدست آوریم. این ماهواره یا هواپیماها هم از طریق لیزر بسیار دقیق با زمین داده مبادله میکند.
یک ثانیه در بامداد دهم تیر ماه به ساعت رسمی جهانی اضافه شده است، این یک ثانیه که ثانیهی کبیسه نامیده میشود، در دورههای نامنظم به این ساعت افزوده می شود. در ادامه با من همراه باشید تا تاریخچهی ساعت جهانی و تبعات افزوده شدن ثانیهی کبیسه را مرور کنیم.
در بامداد دهم تیر ماه امسال نیز برای بیستوششمین بار از سال ١٩٧٢، ثانیه کبیسه به ساعت جهانی اضافه شد و هدف از این اضافه شدن در واقع تلاش برای ساخت یک ساعت جهانی واحد است.
شاید این سوال که «ساعت چند است؟» یک سوال عادی باشد اما علیرغم آن چه که در گوشی همراه خود میبینید، اعلام دقیق آن برای دانشمندان کار دشواری است. چون زمین با سرعت غیرثابتی به دور خورشید میچرخد و تلاش برای مرتبط کردن شب و روز همهی کارها از زمانبندی پروازها تا سیستمهای ناوبری کشتی و بازار بورس را تحت تاثیر قرار میدهد.
امروزه با گذر زمان فناوری هر چه بیشتر کارهای ما را مدیریت میکند و خلا وجود یک زمانبندی جهانی بیش از پیش احساس میشود. اما تلاشهای زیادی در طول تاریخ برای این منظور صورت گرفته است که در ادامه به آنها میپردازیم:
انسانها از زمانی که با مفهوم زمان آشنا شدهاند آن را بوسیلهی موقعیت خود نسبت به خورشید میسنجیدهاند اما استفاده از خورشید، کار را برای فواصل دور دشوار میکند چرا که غروب و طلوع آفتاب در همهی نقاط زمین همزمان رخ نمیدهد.
شرکتهای راهآهن انگلیس در تلاش برای معرفی زمان واحد جهانی، زمان را در یک نقطه از انگلیس به عنوان مبدا در نظر گرفتند. این زمان در سال ۱۹۴۷ میلادی زمان گرینویچ نامیده شد و امروزه نیز به عنوان اولین تلاش بشر برای ایجاد زمان واحد جهانی شناخته میشود.
وابستگی زمان به چرخش زمین برای مدت طولانی نیاز انسانها به زمانی واحد را برطرف کرده بود اما چرخش زمین سرعت ثابتی ندارد. این سرعت معادل ۱.۴ میلیثانیه در یک قرن کاهش مییابد و وجود عواملی در ساختار زمین نیز باعث تغییر در این حرکت می شود.
این نابهسامانیها در چرخش زمین با گسترش خطوط هوایی و دیگر اختراعهای ناوبری مشکلساز شد و این وسایل حمل و نقل نیاز به زمان دقیقتری نسبت به قطارها داشتند. بنابراین دانشمندان تصمیم گرفتند تا زمان را براساس لرزش اتم سزیم اندازهگیری کنند. ساخت ساعت اتمی در سال ۱۹۵۵ میلادی کامل شد و با دقتی مثالزدنی شروع به کار کرد. این ساعت در طی قرنها فقط یک ثانیه خطا خواهد داشت.
موسسهی ملی استاندارد معیار تعیین زمان را اتم سزیم اعلام کرد و از آن زمان خورشید جای خود را به اتم سزیم داد. این ساعت که به عنوان ساعت هماهنگ جهانی شناخته میشود، جایگزین زمان گرینویچ به عنوان استاندارد تعیین ساعت شد.
این تغییر بزرگ در ساختار زمان تعریف یک ثانیه را نیز عوض کرد و موسسهی استاندارد ملی معیار سنجش ثانیه را به جای حرکت اجرام آسمانی، لرزش اتمهای سزیم اعلام کرد.
ساعت جهانی یک مشکل عمده داشت و این بود که سیستم ناوبری دریایی را دشوارتر کرد. دریانوردان جهت حرکت و موقعیت خود را با فرمولی محاسبه میکردند که ترکیبی از موقعیت کنونی ستارهها و خورشید و ساعت گرینویچ است. چون ساعت جهانی به طور کلی ارتباط تعیین ساعت با اجرام آسمانی را قطع کرد، کار این دریانوردان نیز بسیار دشوار شد.
برای رفع این مشکل، هرگاه اختلافی بیش از نه دهم ثانیه بین زمان گرینویچ و ساعت جهانی پیش آمد، یک ثانیه به ساعت جهانی افزوده میشود. این اتفاق به طور تقریبی یک بار در هر دو سال به رخ میدهد. این تغییر باعث میشود تا دریانوردان از دقت ساعت اتمی استفاده کرده و در عین حال به راحتی مسیر خود را تعیین نمایند.
زمانی که ثانیهی کبیسه به ساعت جهانی در سال ۲۰۱۲ اضافه شد سایتهای مانند لینکدین، یلپ و بسیار از سایتهای بزرگ دچار اختلال شدند. سیستم رزرو اینترنتی خطوط هوایی کانتاس مختل شد و ۴۰۰ پرواز دچار تاخیر شدند.
عدم ثبات سرعت حرکت زمین، در عین حال نامنظم نیز هست، این یک ثانیه به صورت دستی و در فواصل زمانی نامنظم به ساعت جهانی افزوده میشود. این اتفاق باعث توقف ساعت جهانی به مدت یک ثانیه میشود و اگر قصد انجام عملیاتی در آن یک ثانیه داشته باشید، سیستم شما دچار اختلال خواهد شد.
بار دیگر در روزهای اخیر توجهات به سمت ثانیهی کبیسه جلب شده بودند و با اتکای روزافزونی که به فناوری داریم، کاهش این یک ثانیه میتواند اختلالهای زیادی را نتیجه دهد. شاید در آینده در اثر این یک ثانیه شاهد سقوط هواپیماها، از کار افتادن بازارهای بورس و اختلالات امنیتی نیز باشیم.
احتمال میرود با فشارهای اخیر و مخالفتهایی که با این تغییرات زمانی در سرتاسر دنیا شده است، شاهد متوقف شدن این رویه باشیم. چرا که حذف ساعت گرینویچ مانند ۳۰ سال قبل برای دریانوردان مشکلساز نخواهد بود و امروزه با استفاده از سیستم جیپیاس، مشکل مسیریابی آنها نیز حل شده است. البته توقف این رویه نیز باعث ایجاد اختلافی بزرگ و بزرگتر بین زمان خورشیدی و اتمی خواهد شد.
اما شاید این اختلاف برای بسیاری قابل قبول باشد چون هیچ زمانی به صورت کامل دقیق نیست. همهی روشهای موجود تخمینی از زمان هستند و هر چقدر هم که به زمان واقعی نزدیکتر شویم، همچنان در حد تخمین هستیم و دقتی صد درصدی نخواهیم داشت.
حدود ده سال پیش، شما با خیال راحت می توانستید درخواست های دوستی را قبول کنید. اما امروزه، حتی برای به اشتراک گذاری یک عکس باید کمی بیشتر درباره آن فکر کنید. در اینجا شما می توانید با انجام دادن این 10 روش ساده، علاوه بر اینکه می توانید تجربه خوبی را از حضور در شبکه های اجتماعی داشته باشید، از به سرقت رفتن اطلاعات شخصیتان جلوگیری کنید.
اول از همه یک ایمیل جدید درست کنید. از هیچ یک از مواردی که باعث شناختن هویت شما می شود (از جمله نام و نام خانوادگی، سال تولد یا کد پستی) در آدرس ایمیل جدید یا پروفایل تان استفاده نکنید. با استفاده از این آدرس ایمیل جدید، صفحات رسانهای اجتماعی را ایجاد کنید و فقط افرادی را که واقعا به آنها اعتماد دارید اضافه کنید. همچنین از گذاشتن عکس های شخصی که به شناسایی شما کمک میکند اجتناب کنید.
پسورد هایتان را برای اکانت هایی که دارید به روز رسانی کنید و مطمئن شوید که برای هر کدام از اکانت هایی که دارید پسورد قوی استفاده کردهاید. برای ساختن یک پسورد قوی می توانید از ترکیب حروف (حداقل یک حرف بزرگ) و عدد استفاده کنید، به خاطر داشته باشید که می توانید از کاراکتر های خاص (از جمله @ # $ % !) نیز استفاده کنید. از رمز عبورهایی که به راحتی قابل حدس زدن هستند به هیچ وجه استفاده نکنید.
هر رسانهی اجتماعی، گزینه ای برای تنظیمات دارد که در آن به شما اجازه میدهد امنیت حساب کاربری خود را افزایش دهید. بنابراین با استفاده از آن شما میتوانید فقط به دوستانتان یا افراد خاصی اجازه بدهید که پست های شما و اطلاعات شخصیتان را ببینند. هیچ وقت تصور نکنید که تنظیمات پیشفرض، به صورت محرمانه تنظیم شده است.
تنظیمات مکانیابی را خاموش کنید و هرگز اطلاعات مکانی را که در آن می خواهید باشید (مثلا هنگام خارج شدن از شهر برای تعطیلات) را به اشتراک نگذارید. حتی مشخصات مکانی که معمولاً برای خرید کردن به آنجا می روید را با دیگران در میان نگذارید. این کار باعث می شود که مردم کارهای روزمره ای را که انجام می دهید پیدا کنند و درنتیجه می توانند مکانی را که شما قرار است به آنجا بروید پیشبینی کنند.
مطمئن شوید افرادی که شما را به عنوان دوستی اضافه میکنند را می شناسید. قبل از اینکه درخواست دوستی را قبول کنید یک پیام خصوصی برای آن شخص بفرستید و از او چیزی را درخواست کنید که به شما در شناساندن هویتش کمک می کند. حتی اگر شما فرض کنید که می توانید او را از روی عکس یا نام تشخیص دهید، در این صورت برای شما راحت تر خواهد بود که بفهمید این فرد همان شخصی است که می شناسید یا اینکه نقش او را بازی می کند ( این روش، یکی از روش های مرسوم برای جعل هویت است).
منظور از این اطلاعات، مواردی همچون شمارههای بیمه اجتماعی، تاریخ تولد، شماره تلفن واطلاعات بانکی است. سارقین هویت می توانند از این اطلاعات شما استفاده کنند. اگر فردی از لحاظ قانونی به این اطلاعات شما نیاز داشته باشد، راههای دیگری نیز وجود دارد که می تواند با استفاده از آنها با شما تماس بگیرد.
هیچ چیزی بر روی اینترنت به طور کامل امن نیست. هر کسی می تواند آنچه را که شما پست کردهاید ذخیره کند و یا اینکه آن را با دیگران به اشتراک بگذارد. پس به خاطر داشته باشید چیزی را که می خواهید ارسال کنید با دقت بیشتری انتخاب کنید. همیشه فرض کنید چیزی را که ارسال می کنید باقی خواهد ماند و حذف نمی شود. هیچ وقت چیزی را درمورد خودتان،خانواده تان یا دوستان تان، که خود شما یا آنها دوست ندارند عمومی شود را ارسال نکنید. همیشه از ارسال چیزهایی که لحظه ای به ذهنتان خطور میکند اجتناب کنید، و اینکه از ارسال چیزی که باعث پشیمانی و تأسف خوردن شما می شود خودداری کنید.
اگر شخصی چیزی را ارسال کرده است که شما آن را دوست ندارید به آنها اجازه بدهید که بدانند این برای شما ناخوشایند است و از آنها درخواست کنید که آن را بردارد. به صورت منظم بخش "عکس هایی مربوط به خود" را چک کنید و ببینید که چه کسی آن را ارسال کرده است، همچین دیوار (wall) خودتان را بررسی کنید و چیزهایی که در آن برچسب خوردهاید را ببینید. اگر فردی از حذف کردن چیزی که برای شما ناخوشایند است امتناع می کند، پس ضروری است تا او را بلاک کنید و یا اینکه آن را گزارش (report) کنید.
اگر بر روی لینک هایی که از محتوای آن خبر ندارید کلیک کنید، آگاه باشید که هکرها می توانند با استفاده از این روش وارد اکانت شما شوند و یا اینکه می توانند ویروسی را از طریق آن پخش کنند. اگر فردی چیزی را برای شما ارسال کرد و این فایل غیر طبیعی به نظر برسد و یا اینکه برای شما ناآشنا باشد، یک پیام برای آنها ارسال کنید و از آنها در مورد این فایل توضیح بخواهید و به آنها این فرصت را بدهید که فکر کنند که شما می دانستید آنها قصد هک کردن شما را داشتند.
اگر شما توسط کسی اذیت شدید، مکالمه یا پست آزارگر را ذخیره کنید و یا از آن یک عکس (اسکرین شات) بگیرد و آن را به سایت مربوطه و یا هر شخصی که با چنین موقعیت هایی سرو کار داشته باشد (مانند وکیل، مشاور، و یا مددکار اجتماعی) گزارش دهید.
توانمندسازی به معنی این است که واقعیت ها را بدانید و آنچه را که برای شما بهترین است، انتخاب کنید. اگر شما احساس خوبی از رسانههای اجتماعی ندارید، این برای شما بهتر است و خود را تحتفشار قرار ندهید که در هر سایتی ثبتنام کنید. اگر احتیاج به کمک دارید تا بدانید چه چیزی برای شما مناسبتر است با یک مشاور حرفهای صحبت کنید.
دبی میزبان سازههای شگفتانگیز فراوانی بوده است که از جملهی آنها میتوان به مرتفعترین برج دنیا اشاره کرد. اینبار نیز دبی شاهد چاپ اولین ساختمان اداری بوسیلهی چاپگرهای سه بعدی در خاک خود خواهد بود.
ساختمان اداری که در نوع خود بینظیر خواهد بود، لایه به لایه و در ارتفاع شش متری و به وسیلهی چاپگرهای سه بعدی چاپ خواهد شد. انتظار میرود این ساختمان در زمینی به مساحت ۱۸۶ متر مربع در طی چند هفته چاپ شود.
این ساختمان اداری به صورت موقت ساختمان اصلی موزهای به نام موزهی آینده خواهد بود که در حال حاضر در نزدیکی محل ساخت این ساختمان قرار دارد. همچنین تمامی جزئیات و مبلمان این سازه توسط همان چاپگر سه بعدی، چاپ خواهند شد.
این ساختمان اولین ابتکار موزهی مذکور به شمار میرود که با همکاری دبی و وینسان گلوبال اجرایی خواهد شد. این همکاری قبلا نیز نتایجی برای شهر دبی به همراه داشته است و باعث ساخت ده خانهی کوچک در عرض یک هفته شده است. موزهی آینده مدعی است که این ساختمان، مدرنترین ساختمان اداری چاپ شده در دنیا خواهد بود که از آن در عمل به عنوان دفتر کار استفاده نیز خواهد شد.
عضو هیئت مدیرهی کمیتهی نوآوری امارات به نام محمد الجرجاوی میگوید:
این ساختمان نمودی از تواناییها و خلاقیتهای چاپگرهای سه بعدی خواهد بود و باعث تغییرات زیادی در بخش ساخت و ساز در دبی خواهد شد. ما در نظر داریم تا بستری برای خود نمایی امکانات چاپگرهای سه بعدی فراهم کنیم و چاپ این ساختمان اداری، اولین قدم از قدمهایی است که در این راه خواهیم برداشت.
یکی از ویژگیهای اصلی ویندوز 10 مایکروسافت، دستیار صوتی نام آشنای این کمپانی یا همان کورتانا خواهد بود، از این رو توشیبا نیز در نظر دارد تا از این ویژگی استقبال ویژهای به عمل آورد. شنیدهها حکایت از این دارد که لپتاپهای ویندوز 10 توشیبا از این پس پذیرای کلید فیزیکی جدیدی با عنوان کورتانا خواهند بود که با استفاده از آن میتوان دستیار صوتی هوشمند مایکروسافت را مستقیما اجرا کرد.
براساس اطلاعات ارائه شده توسط جف بارنی، قائم مقام و مدیر ارشد توشیبا در آمریکا، توشیبا از این پس روی تمام لپتاپهای ویندوز 10 خود کلیدی فیزیکی را با عنوان کورتانا اضافه خواهد کرد. مکان این کلید فیزیکی در قسمت بالای سمت چپ کیبورد خواهد بود. با فشردن این کلید، دستیار صوتی ویندوز اجرا شده و در انتظار دریافت فرامین کاربر خواهد بود.
کورتانا برای اولین بار در جریان کنفرانس بیلد 2014 بههمراه ویندوزفون مایکروسافت معرفی شد که هدف از آن تعامل با کاربران بدون نیاز به استفاده از صفحه کلید در گوشیهای هوشمند بود. با استفاده از فشردن کلید جستجو در ویندوزفون کاربران قادرند تا این دستیار صوتی را به منظور صدور انواع فرامین صوتی از قبیل مسیریابی، اضافه کردن یادآوری و شماری دیگر از وظایف اجرا کنند. اما با استفاده از ویندوز 10 کاربران قادر خواهند بود تا این دستیار صوتی را در کامپیوترهای دسکتاپ خود نیز اجرا کنند.
تجربهی بسیاری از کاربران در اجرای دستیار صوتی مایکروسافت از طریق گفتن عبارت Hey Cortana با مشکلاتی همراه بوده است، از اینرو به نظر میرسد اجرای دستی کورتانا بسیار کاربردیتر خواهد بود.
ایدهی اصلی تعبیهی کلید کورتانا در لپتاپهای ویندوزی به این منظور است تا این مفهوم که کورتانا همیشه در انتظار اجرای دستورات کاربر است، به کاربران القا شود. توشیبا برای بهبود تجربهی استفاده از کورتانا، تعدادی از بهترین میکروفونها را نیز در محصولاتش تعبیه خواهد کرد تا کورتانا بهراحتی به آنچه که کاربران میگویند، پی ببرد.
شاید از خود بپرسید که اضافه کردن چنین کلیدی به محصولات چه مزیتی دارد؟ برای اجرای کورتانا باید کاربر یا روی صفحهی نمایشی که از قابلیت لمس بهره میبرد، کلیک کند و در صورت عدم بهرهگیری از صفحهی نمایش لمسی با استفاده از ماوس، روی آیکون کورتانا کلیک کند، اما با وجود کلید فیزیکی، دیگر نیازی به این کارها نیست و میتوان بهراحتی کورتانا را اجرا کرد. انتظار میرود مایکروسافت نیز در اقدام مشابهی، قابلیت اجرای مستقیم کورتانا را به ماوسهای تولیدی خود اضافه کند.
اضافه شدن کلید فیزیکی کورتانا به کیبورد را میتوان یک تغییر بزرگ در ساختار صفحهی کلیدها خواند. پیش از این در سال ۱۹۹۵، با معرفی ویندوز 95، کلید فیزیکی ویندوز به کیبوردها اضافه شد.اگرچه در ویندوز 8 مایکروسافت پشتیبانی از صفحهی نمایش لمسی را به سیستمعامل خود اضافه کرد، اما بسیاری از مانیتورهای مورد استفاده توسط کاربران از قابلیت لمسی پشتیبانی نمیکنند و به روشنی میتوان دید که ماوس و کیبورد محبوبترین روش برای ارتباط با پیسیها است.
استفاده از دستورات صوتی میتواند این روند را تغییر دهد. اضافه شدن کلید فیزیکی یقینا در بهبود استفاده از دستورات صوتی موثر خواهد بود.
توشیبا یکی از بزرگترین کمپانیها در حوزهی ساخت پیسی است. براساس آمار منتشر شده توسط IDC، این کمپانی ژاپنی هم اکنون ۶.۵ درصد از بازار پیسی آمریکا را در اختیار دارد و اضافه شدن این کلید یقینا میتواند فاکتور تاثیرگذاری برای متمایز کردن محصولات این کمپانی و جذب کاربران بیشتر باشد. سایر کمپانیها نظیر اچپی و دل نیز به این موضوع اشاره کردهاند که برنامههایی برای اضافه کردن کلید فیزیکی کورتانا دارند.