اعتراف

اعتراف

مردی برای اعتراف نزد کشیش رفت.

«پدر مقدس، مرا ببخش. در زمان جنگ جهانی دوم من به یک یهودی پناه دادم»

«مسلماً تو گناه نکرده ای پسرم»

«اما من ازش خواستم برای ماندن در انباری من هفته ای بیست شیلینگ بپردازد». . . «خوب البته این یکی زیاد خوب نبوده. اما بالاخره تو جون اون آدم رو نجات دادی، بنابر این بخشیده می شوی»

«اوه پدر این خیلی عالیه. خیالم راحت شد. حالا میتونم یه سئوال دیگه هم بپرسم؟ »

«چی می خوای بپرسی پسرم؟ » . . . . .

«به نظر شما باید بهش بگم که جنگ تموم شده؟ »

نجار

نجار

نجار پیری خود را برای بازنشسته شدن آماده میکرد . یک روز او با صاحب کار خود موضوع را درمیان گذاشت . پس از روزهای طولانی و کار کردن و زحمت کشیدن ، حالا او به استراحت نیاز داشت و برای پیدا کردن زمان این استراحت میخواست تا او را از کار بازنشسته کنند . صاحب کار او بسیار ناراحت شد و سعی کرد او را منصرف کند، اما نجار بر حرفش و تصمیمی که گرفته بود پافشاری کرد .سرانجام صاحب کاردرحالی که با تأسف با این درخواست موافقت میکرد ، از او خواست تا به عنوان آخرین کار ، ساخت خانه ای را به عهده بگیرد .نجار در حالت رودربایستی ، پذیرفت درحالیکه دلش چندان به این کار راضی نبود . پذیرفتن ساخت این خانه را برخلاف میل باطنی او صورت گرفته بود . برای همین به سرعت مواد اولیه نامرغوبی تهیه کرد و به سرعت و بی دقتی ، به ساختن خانه مشغول شد و به زودی و به خاطر رسیدن به استراحت ، کار را تمام کرد او صاحب کار را از اتمام کار باخبر کرد . صاحب کار برای دریافت کلید این آخرین کار به آنجا آمد .زمان تحویل کلید ، صاحب کار آن را به نجار بازگرداند و گفت: این خانه هدیه ایست از طرف من به تو به خاطر سالهای همکاری! نجار ، یکه خورد و بسیار شرمنده شد . در واقع اگر او میدانست که خودش قرار است در این خانه ساکن شود ، لوازم و مصالح بهتری برای ساخت آن بکار می برد و تمام مهارتی که در کار داشت برای ساخت آن بکار می برد . یعنی کار را به صورت دیگری پیش میبرد .

این داستان ماست 
  
ما زندگیمان را میسازیم .هر روز میگذرد .گاهی ما کمترین توجهی به آنچه که میسازیم نداریم ، پس در اثر یک شوک و اتفاق غیرمترقبه میفهمیم که مجبوریم در همین ساخته ها زندگی کنیم .اگر چنین تصوری داشته باشید ، تمام سعی خود را برای ایمن کردن شرایط زندگی خود میکنیم .فرصت ها از دست می روند و گاهی بازسازی آنچه ساخته ایم ، ممکن نیست . شما نجار زندگی خود هستیدو روزها ، چکشی هستند که بر یک میخ از زندگی شما کوبیده میشود .یک تخته در آن جای میگیرد و یک دیوار برپا میشود . 
مراقب سلامتی خانه ای که برای زندگی خود می سازید باشید

رونمایی از بزرگترین کتاب جهان در بزرگترین نمایشگاه کتاب جهان در

به گزارش فارنت به نقل از خبرگزاری فرانسه نمایشگاه کتاب فرانکفورت به عنوان بزرگترین نمایشگاه کتاب جهان همواره شاهد عرضه بزرگترین کتاب‌های جهان بوده است اما هیچکدام بزرگتر از اطلس ۲*۳ نبوده است  که روز چهارشنبه در این نمایشگاه رونمایی شد.

انتشارات گوردون چیرز استرالیا که این اطلس ۱۲۸ صفحه‌ای را به قیمت ۱۰۰ هزار دلار عرضه کرده، اعلام کرده است که این اطلس حتی از اطلسی که در سال ۱۶۶۰به عنوان هدیه برای چارلز دوم پادشاه انگلیس تهیه شده بود بزرگتر است.

متن کامل و عکسهای دیگر در ادامه مطلب

کوه آتشین در رامهرمز

کوه آتشین

اهواز - خبرگزاری مهر: آتشکوه در شرق شهرستان رامهرمز در فاصله 6 کیلومتری روستای ماماتین در جاده رامهرمز ــ ابوالفارس واقع شده است. به گفته کارشناسان زمین شناسی دلیل شعله ور شدن آتش کوه گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح است.

۴۰ سال انتظار برای گرفتن یک عکس/ لحظه برخورد صاعقه با برج آزادی

فارنت/به نقل از روزنامه انگلیسی مترو : شاید لحظه برخورد رعد و برق را با زمین و مکان‌های مختلف در تصاویر مختف و یا حتی به چشم دیده باشید.

اما هنگامی که بدانید یک عکاس برای گرفتن یک عکس بیش از ۴۰ سال صبر کرده و تاکنون عکس‌های زیادی برای ثبت آن انداخته، آن عکس دیدنی‌تر می‌شود.

یک عکاس ۵۸ ساله نیویورکی بی‌نظیرترین عکس خود را ماه گذشته و با عکاسی از لحظه برخورد صاعقه با برج معروف آزادی گرفته است.

جی فاین می‌گوید: من همواره اخبار هواشناسی را دنبال می‌کردم و می‌دانستم که یک طوفان در راه است و این برای من فرصت بسیار بزرگی بود. من آماده شده بودم و پیش از این عکس ۸۱ شات دیگر گرفته بودم که نهایتا به این عکس رسیدم.

وی می‌افزاید: من واقعا وقتی نتیجه کار را دیدم شوکه شده بودم. این یک شانس مطلق بود که یک بار در زندگی سراغ آدم می‌آید و این اولین عکسی از این نوع است که من تاکنون دیده ام.

مجسمه آزادی که تقریبا ۹۳ متر بلندی دارد در سال ۱۸۸۶ در این محل نصب شده و آن گونه که اعلام شده است سالانه حدودا ۶۰۰ صاعقه با آن برخورد می‌کند.انتظار ۴۰ ساله برای انداختن یک عکس انتظار زیادیست اما وقتی نتیجه کار یک عکس استثنائی باشد این انتظار شیرین جلوه می‌کند.