گوگل چندی پیش از فرمت تصویری جدیدی با نام Webpرونمایی کرد که نسبت به فرمتهای فعلی مانند Jpeg یا png با حفظ کیفیت تصویر، حجم فایلها را به میزان قابل ملاحظهای کاهش میکند. این فناوری از مدتها پیش در گوگلپلی در حال استفاده است و حالا به نظر میرسد قرار است در یوتیوب نیز بکار گرفته شود.
گوگل امیداور است تا با استفاده از فناوری WebP در تصاویر بندانگشتی ویدیوها، سرعت نمایش صفحات در یوتیوب را تا ۱۰ درصد افزایش دهد.
استفاده از فرمت WebP نه تنها موجب افزایش سرعت نمایش صفحات میشود بلکه در پهنای باند مصرفی کاربران نیز نقش قابل ملاحظهای دارد و روزانه هزاران ترابایت در پهنای باند مصرفی یوتیوب صرفه جویی میکند.
WebP روش جدیدی برای فشرده سازی و کاهش حجم تصاویر است که از آن میتوان برای عکسها، تصاویر گرافیکی و غیره استفاده نمود. این فرمت تصویری قادر است با حفظ کیفیت، تصاویر را تا ۳۰ درصد بیشتر از JPEG فشرده کند.
گوگل WebP را به صورت متن-باز ارایه کرده تا گروههای مختلف فنی بر روی آن کار کنند و به گسترش و توسعه آن کمک نمایند.
در حال حاضر نسخههای جدید مرورگرهای مختلف از جمله کروم، اندروید، IE، اپرا، فایرفاکس و حتی سافاری نیز از WebP پشتیبانی میکنند.
DNS یا همان Domain name system چیزی است که اغلب کاربران اینترنت چندان سر و کاری با آن ندارند. اما واقعیت این است که DNS میتواند تاثیر مستقیمی بر کیفیت وب گردی و سرعت اینترنت شما داشته باشد. اما چگونه میتوان برای بهبود سرعت اینترنت DNS خود را تغییر دهیم؟
DNS یکی از سیستمها مرکزی در ارتباط اینترنتی است و به همین دلیل اغلب کاربران اینترنت سر و کار چندانی با آن ندارند. کار اصلی DNS این است که به دنبال آدرس IP Domainهای میگردد.
اغلب کاربران از همان DNS ای که از سوی خدمات رسان اینترنت یا همان ISP تنظیم شده و ارائه میگردد، استفاده میکنند. این امر اکثر اوقات بدون هیچ اشکالی است اما گاهی اوقات نیز این DNS دچار مشکل است. از جمله:
- ممکن است سرعت آن پایین باشد (در جستجو به دنبال IP آدرسها تنبل باشد!)
- ممکن است منجر به فرستادن درخواستهای اشتباه یا ناخواسته شده و در نتیجه صفحه Error یا صفحه ای مملو از تبلیغات را برای شما نمایش دهد.
- همچنین ممکن است برخی از وب سایتها را بنا به دلایلی پیدا نکند.
البته در جایی که شما DNS دیگری را تجربه نکرده باشید، شاید به هیچ وجه متوجه این مشکلات نشوید. بنابراین تغییر DNS یکی از راهکارهایی است که برای بهبود سرعت و کیفیت اینترنت میتوان از آن استفاده کرد:
در واقع از آنجایی که تغییر DNS یکی از راحت ترین و ساده ترین امور ممکن است، میتوان گفت که این کار، ساده ترین کاری است که برای بهبود سرعت وب گردی خود میتوانید انجام دهید. و البته در برخی مواقع موثر ترین راه.
برای تغییر DNS البته بهترین راه این است که ابتدا بهترین سرورهای DNS را فهرست کرده و از بین آنها بهترین DNS Server را برای وب گردی خود انتخاب کنید. خوشبختانه در بازار نرم افزارها، نمونه های زیادی برای اقدام به این امر در ویندوز وجود دارد. DNS Jumper و QuickSetDNS از این نمونه ها هستند.
اما در اینجا میخواهیم شما را با ChrisPC DNS Switch آشنا سازیم که تفاوت اصلی آن با سایر نمونه های مشابه، در پایگاه داده عظیمی است که از DNS Server ها در اختیار دارد:
این ابزار همچنین به کاربران این امکان را میدهد که خدمات دهندگان DNS جدید را خود به فهرست پایگاه داده ها اضافه کنند. حجم فایل نصب نرم افزار اندک است و مراحل نصب آن ساده. وقتی برای اولین بار اقدام به اجرای نرم افزار میکنید، تنظیمات فعلی سیستم شما را نمایش میدهد. این تنظیمات عبارتند از آداپتور اصلی شبکه، DNS ترجیحی فعلی و DNS جایگزین:
برای تغییر DNS خود ابتدا باید از فهرست ارائه دهندگان DNS در پایگاه داده این نرم افزار گزینه مورد نظر خود را انتخاب کنید. البته نرم افزار در اولین اجرا خود یکی از این گزینه ها را انتخاب میکند:
در این فهرست شما سرورهایی نظیر Google Public DNS و Open DNS، Norton DNS و Comodo DNS و مانند آن را خواهید یافت که بر اساس طبقه بندی عمومی و امنیتی و … ارائه شده اند.
البته پیشنهاد میکنیم که قبل از آنکه اقدام به انتخاب یکی از این سرورها بکنید، کمی در خصوص ارائه دهندگان آن جستجو کنید و اطلاعات کسب نمایید. زیرا از آنجایی که هر تلاشی از سوی شما برای ارتباط با اینترنت از درگاه DNS منتقل میشود، ممکن است چنانچه DNS سرور انتخابی گزینه مطمئنی نباشد، منجر به ضبط فعالیت اینترنتی شما شود.
سپس باید بر روی دکمه Change DNS کلیک کنید که در این حالت نرم افزار با نمایش پیامی، شما را از تغییر وضعیت به DNS جدید آگاه میسازد:
در هر صورت برای بازگرداندن تنظیمات DNS به حالت اولیه کافی است بر روی دکمه Restore DNS کلیک نمایید تا به این ترتیب تنظیمات اصلی ISP در خصوص DNS فعال شود:
در نهایت باید گفت که این نرم افزار با در اختیار داشتن یک پایگاه داده خوب و طبقه بندی مشخص ازDNS Server ها به یک ابزار خوب و مطمئن برای تغییر DNS تبدیل شود. همانگونه که ذکر شد تغییر DNSدر اغلب موارد ضروری نیست اما اگر چنانچه از سرعت اینترنت خود گلایه دارید میتوانید این راه را برای بهبود سرعت اینترنت امتحان کنید. ضمن آنکه تجربه تغییر DNS فی نفسه نیز تجربه ای سودمند است.
آن روزها که برای حفظ امنیت دستگاه اندرویدی کافی بود تنها اپلیکیشنها را از طریق گوگل پلی نصب کنیم گذشت. شرکت تولیدکننده ی آنتی ویروس و سیستمهای امنیتی سیمانتک، در گزارشی به ارائهی جزئیاتی در خصوص یک بدافزار ویندوز پرداخته است که به هنگام اتصال دستگاه به یک سیستم آلوده از طریق کابل USB، تلاش میکند به دستگاه اندرویدی نفوذ کند.
بدافزار جدید که Trojan.Droidpak نام گرفته است خود را بعنوان یک سرویس سیستمی بر روی دستگاههای ویندوزی نصب میکند و پس از آن اقدام به دانلود یک اپلیکیشن آلودهی بانکداری با فرمت اجرایی apk. بر روی سیستم مینماید. همچنین احتمال میرود این بدافزار نسبت به دانلود ابزار دیباگ اندروید یعنی ADB نیز مبادرت ورزد. به محض نصب ADB، این بدافزار به انتظار مینشیند تا شما دستگاه اندرویدی خود را از طریق کابل USB به سیستم متصل نمایید و سپس تلاش میکند از طریق لود جانبی، تروجان جمعآوری اطلاعات را بر روی دستگاه شما نصب کند. خبر خوب این است که برای اینکه این برنامه ی مخرب بتواند به اجرای عملیات خود بپردازد لازم است که گزینهی USB Debugging بر روی دستگاه فعال باشد.
این برنامه مخرب، یک گونه از Android.Fakebank.B است که خود را بعنوان یک شبیهسازی از گوگل پلی استور نصب مینماید. پس از انجام این قسمت، این برنامه منتظر میماند تا یکی از برنامههای بانکداری الکترونیک کرهای که از پیش تعیین شده است بر روی دستگاه اجرا شود و در این مرحله به کاربر اعلام خواهد نمود که نسخه ی موجود را حذف کرده و نسبت به نصب نسخهای که از پلی استور قلابی دانلود خواهد شد اقدام کند. این نرمافزار مخرب همچنین توانایی مسدود کردن SMSها و فوروارد کردن آنها بر روی یک سرور دیگر را نیز دارد که بطور مشخص در جهت گذشتن از سیستمهای تاییدیه بانکها مورد استفاده قرار میگیرد.
اگرچه هماکنون نسخه های فعالی از این بدافزار بانکهای مختلف کرهای را هدف قرار دادهاند، پیادهسازی مشابهی میتواند منجر به لود جانبی مجموعه عظیمی از بدافزارها به منظور هدف قرار دادن بانکهای سراسر جهان شده و یا دیگر بدافزارها را وارد دستگاه کاربران نماید.
البته اقدامات عملی مختلفی برای کاهش ریسک این حملات وجود دارد. در ابتدا لازم است که USB Debigging اندروید خود را تنها در مواقع ضروری روشن کنید؛ دوم اینکه در متصل کردن دستگاه خود به سیستمهای غیر آشنا نهایت احتیاط را به خرج دهید. سوم اینکه از نصب بودن یک آنتی ویروس خوب و بروز بر روی سیستم ویندوزی خود اطمینان حاصل کنید. در نهایت نیز توصیه میشود استفاده از یک اپلیکیشن ضد بدافزار بر روی گوشی یا تبلت اندرویدی خود را در نظر داشته باشید. با توجه به اینکه اغلب این برنامه ها رایگان هستند پس در افزودن یک لایهی امنیتی به دستگاه خود تعلل نکنید.
نصب رامهایی غیر از رام اصلی دستگاه اندرویدی، روزبهروز آسان تر و معمولتر میشود. حال چه بخواهید دستگاهتان را تنها روت کنید یا از رام دیگری استفاده کنید، نیاز دارید تا با برخی از اصطلاحات مربوط به این کار آشنا باشید و میتوانند تجربهی کاربری بهتری را در اختیار شما بگذارند. بنابراین برای آشنایی با برخی از اصطلاحات با ما همراه باشید.
رام سفارشی اساساً یک سیستمعامل متفاوت برای ابزار اندرویدی شماست. همانطور که میدانید اندروید سیستمعامل متن بازی است که هر کس میتواند به دلخواه خود تغییراتی در کد آن بدهد و از آن استفاده کند. از جمله مثالهایی که میتوان برای این مورد زد، میتوان به Touchwiz سامسونگ یا HTC Sense اشاره کرد. امکانات و ویژگیهای فراوانی خارج از سیستمعامل معمولی وجود دارد که هر کس به فراخور حال خود میتواند از آنها بهره مند شود و بهرهمندی از آنها از مزایای رامهای سفارشی میباشد. بنابراین با استفاده از این رامهای سفارشی، کاربر میتواند کنترل بیشتری بر روی سیستمعامل خود داشته باشد؛ به علاوه این که رامهای سفارشی، یکی از بهترین راهها برای بهره بردن از آخرین نسخه اندروید بر روی دستگاه شماست.
در حقیقت nightly buildها، نسخههای ساخته شده به صورت خودکاری هستند که آخرین تغییرات را به رام شما اضافه میکنند. تعمیرات، بروزرسانیها و ویژگیهای جدید، به وسیلهی nightly buildها برای کسانی که میخواهند آنها را بیازمایند، در دسترس قرار میگیرد. از آن جایی که آنها نسخههایی هستند که به صورت خودکار ساخته میشوند، امکان وجود انواع ایرادات و باگهای نرمافزاری در آنها بسیار زیاد است. از این بستهها بیشتر برای رفع عیب و دیباگکردن استفاده میشود.
واژهی root – به معنای ریشه- از دنیای لینوکس گرفته شده است و مربوط به بالاترین سطح دسترسی فایل سیستم است. هنگامی که در مورد فرآیند root صحبت میکنیم، زمانی است که به کاربر اجازهی دسترسی نهایی داده میشود؛ به طوری که میتواند به تمامی سیستم دسترسی داشته باشد. این کار به شما اجازه میدهد تا تمامی موارد امکانپذیر را در سیستم به دلخواه خود تغییر دهید. توجه کنید این سطح از دسترسی برای یک کاربر تازه کار چندان خالی از خطر نیست؛ چراکه ممکن است به اشتباه یکی از فایلهای سیستمی را که سیستمعامل به آن نیاز دارد، پاک کند و با مشکل روبرو شود. این دلیل root نبودن اکثر دستگاههای اندرویدی به صورت پیشفرض است.
به اپهای گوگل Gapps گفته میشود. این شامل اپهایی همچون Play Store و GMAIL میشود. به دلایل قانونی، این اپها جزئی استاندارد از سیستمعامل محسوب نمیشوند و میبایست به صورت جداگانه نصب شوند.
فرایند recovery میتواند پیش از فرآیند بوت سیستمعامل اندروید، با فشردن ترکیبی از کلیدهای خاص شروع شود. این ویژگی شامل امکان ریست برای گوشیهای هوشمند، پاککردن کش، تهیهی پشتیبان، بازیابی و برخی امکانات کاربردی دیگر میشود. به وسیلهی recovery سفارشی، شما میتوانید نسخهای جدید از رام سفارشی را بسازید یا نصب کنید.
boot loader در واقع بخشی جداگانه از حافظهی ابزار اندرویدی شماست که سیستم عامل اصلی اندروید را بارگذاری (Load) میکند.
پیش از این در مطلب مفصلی با عنوان "Nandroid چیست و چگونه کار میکند؟" به بررسی فایلپشتیبان ناندروید پرداخته بودیم. پشتیبان Nandroid در واقع یک image کامل از کل سیستم شماست. اگر زمانی اشتباهی کردید -مثلا یک فایل سیستمی را پاک کردید- میتوانید به کمک بازیابی از پشتیبان Nandroid، سیستم خود را به حالت قبل از پشتیبانگیری برگردانید.
کش حافظهی میانجی است که فایلهای پرکاربرد برای دسترسی سریع تر در آن ذخیره میشوند. Dalvik cahce نیز مسیری است که تمامی برنامهها در آن قرار میگیرند.
Fastboot ابزاری مخصوصی است که برای تشخیص و توسعه نرمافزاری به کار میرود. ابزار اندرویدی که در حالت fastboot است و به رایانه متصل شده، میتواند imageها را اجرا کند؛ ضمن اینکه میتواند باقی دستورات را نیز به این روش به ابزار اندرویدی داد. مثلا بخشی از پارتیشن اصلی را پاک کرد یا به بارگذاربوت رفت.
ADB خلاصه شدهی عبارت (Android Debug Bridge) است که در واقع یک رابط نرمافزاری برای سیستمعامل اندروید به شمار میآید. مشابه fastboot، ADB نیز به اتصال به رایانه نیاز دارد. به کمک ADB شما میتوانید فایلها را از دستگاه اندرویدی خود بر روی رایانه بارگذاری کنید.
Kernel ارتباطی است بین سختافزار و نرمافزار ابزار اندرویدی شما. هنگامی که با تلفن هوشمند اندرویدی خود کار میکنید، kernel درخواستهای نرمافزاری شما را به سختافزار میفرستد و متناسب با آن تغییرات و تنظیمات را اعمال میکند. برای مثال اگر شما روشنایی صفحهنمایش را تغییر دهید، kernel این تغییرات را شناسایی میکند و باعث میشود تا روشنایی در عمل نیز کاهش پیدا کند. البته این مثال بسیار سادهای است؛ ولی کمابیش بیانگر کار اصلی kernel است.
Kernel سفارشی شده نیز فقط نسخهی بسط یافتهی kernel است که در آن میتوان عملکردهای بسیار بیشتری را از دستگاه انتظار داشت؛ برای مثال میتوان میزان مصرف باتری یا سرعت کاری CPU را با آن دستکاری کرد.
کدام گوشیها و کدام تبلتها در سال 2013 بیشترین کاربرد اینترنتی را داشتهاند؟ در آمریکای شمالی و اروپا، محصولات اپل و سامسونگ بیشترین کاربرد را داشتهاند؛ ولیکن میزان استفاده از این محصولات برای مرور اینترنت بسیار متفاوت است و به چند عامل اصلی بستگی دارد. در ادامهی مطلب به نتایج آماری Actix میپردازم و موضوع را عمیقتر بررسی میکنم.
Actix با بررسی حجم اطلاعات مخابره شده بین وسایل هوشمند و اپراتورهای تلفن همراه به این نتیجه رسیده که در سال 2013، سه مورد از محصولات اپل و سه مورد از محصولات سامسونگ، رتبههای اول تا ششم جدول را به خود اختصاص میدهند که در تصویر زیر نشان داده شده است.
در ادامهی ردهبندی، محصولات ردهپایین سامسونگ مثل Galaxy S3 Mini و Galaxy Ace، حضور پررنگی دارند.
اما به جزئیات بیشتر در مورد این آمار بپردازیم. ردهبندی بر اساس تعداد افرادی است که در بازههای زمانی 1 ساعتی که به شکل تصادفی انتخاب شدهاند، با اپراتور ارتباط داشته و تبادل داده میکنند. البته آمار به آمریکای شمالی و اروپا محدود میشود.
آیفون 4S با میانگین 20608 کاربر در هر ساعت، نسبت به آیفون 5 با 20529 نفر کاربر برتری دارد. آیفون 4 با 17880 کاربر، گلکسی اس 3 با 7973 کاربر، گلکسی اس 2 با 4603 کاربر و در نهایت گلکسی اس 4 با 3118 کاربر، رتبههای بعدی را به دست آوردهاند.
اکتیکس برای بررسیهای آماری خود، نقاط شلوغ و ساعات اوج استفاده را مدنظر قرار داده و نرخ نمونهبرداری در ساعات مختلف را یکسان در نظر گرفته است.
بررسی دیگر حجم دادههای رد و بدل شده در سال 2013 است. توجه کنید که گوشیهای جدیدی مثل آیفون 5S و 5C هنوز آن طور که باید و شاید، کاربر ندارند. به همین علت است که هنوز رتبههای خوب ردهبندی را از آن خود نکردهاند.
علیرغم اینکه بررسی بازار فروش گوشیها، از برتری محسوس اندروید حکایت میکند، اپراتورهای شبکه و سازندگان نرمافزار با حقیقتی متفاوت روبرو هستند. تعداد گوشیها و حجم دادهی مبادله شده، حاکمیت مطلق آیفونها را نشان میدهد.
اگر از نگاه اپراتورهای تلفن همراه موضوع را بررسی کنیم، فشار روی شبکهی مخابراتی هم مهم است. اینکه چه تعداد کاربر با یک گوشی ثبت نام میکنند، کدام گوشیها حجم دادهی بیشتری استفاده میکنند، کدام گوشیها در روز در دفعات بیشتری به شبکه متصل میشوند و تبادل داده دارند، همهی این موارد مهم است. در بررسی دقیقتر نتایج زیر به دست میآید:
گوشیهای جدید استفادهی بیشتری از شبکههای مخابراتی میکنند. این موضوع سه دلیل دارد، اول پشتیبانی از شبکههای مخابراتی سریعتر مثل LTE است. دومین دلیل، نمایشگرهای جدید است که رزولوشن بالاتری دارند و کاربر، محتوایی با رزولوشن بالاتر را ترجیح میدهد. نکتهی سوم این است که کاربر از گوشیهای پیشرفتهتر امروزی انتظار بیشتری دارد و نرمافزارهای مختلفی روی آن نصب میکند.
در مجموع در هر سال، میزان استفاده از گوشیهایی که کمپانیهای مختلف رونمایی در همان سال رونمایی کردهاند، متفاوت است. به عنوان مثال کاربران گوشیهای اپل نسبت به کاربران گوشیهای سامسونگ و دیگر سازندگان، تمایل بیشتری به استفاده از شبکهی مخابراتی و داده دارند.
علیرغم اینکه بلکبری مشتریان زیادی دارد، کاربران آن خیلی کم از شبکهی مخابراتی برای تبادل داده استفاده میکنند. آیفون و اندروید از این نظر پرکاربردتر هستند.
صفحهنمایش بزرگتر یعنی مصرف دادهی بیشتر؛ احتمالاً کاربران در صفحهنمایش بزرگتر، از ویدئوها و عکسهای رزولوشن بالا، بیشتر استفاده میکنند. گوشیهای کوچکتر و رده اول، در این زمینه کاربرد کمتری دارند.
سازندگانی که گوشیهای متنوعتر تولید میکنند معمولاً به ردههای ابتدایی جدول نخواهند رسید؛ چرا که کاربر از مدلهای مختلف، مدل مناسب خود را انتخاب میکند. بنابراین همه یک مدل خاص نمیخرند و آمار استفاده از همان مدل خاص بالا نمیرود. این یکی از دلایل صدرنشین بودن گوشیهای اپل در این بررسی آماری است. به یک مثال دیگر توجه کنید: آیپد 2 یکی از 25 ابزار پر استفاده است؛ ولیکن آیپد 3 سریعاً و پس از چند ماه، با آیپد 4 جایگزین شد و فرصت خودنمایی پیدا نکرد.
اکتیکس روند افزایشی استفادهی وسایل همراه از اینترنت را مورد بررسی قرار داده و روند صعودی آن را دنبال کرده است. چند سال پیش وسایل همراه، با روند آرام گسترش مییافتند و ترافیک مصرفیشان هم همین افزایش آرام را تجربه میکرد. حالا به جایی رسیدهایم که هر سال نسبت به سال قبل، استفاده از اینترنت توسط وسایل همراه حدود 40 درصد بیشتر میشود.
آمار تنها استفاده از شبکههای مخابراتی نسل 2، 3 و 4 را دربر میگیرد. استفاده از اینترنت از طریق Wi-Fi در این محاسبات منظور نشده که خود موضوع مهمی است؛ چرا که بسیاری از کاربران از وایفای برای مرور اینترنت استفاده میکنند.
اکتیکس هنوز آمار دقیقی از گوشی آیفون 5S ندارد؛ اما به نظر میرسد که این گوشی هم مثل گوشیهای قبلی اپل، کاربرد زیادی در استفاده از شبکههای مخابراتی داشته باشد.
محصولات اپل از نظر دفعات استفاده باز هم اول هستند. تعداد دفعات استفاده در مورد آیفون 4S، آیفون 5، آیفون 4 به ترتیب 1.11 میلیون، 1.08 میلیون و 832 هزار مورد است. گوشیهای گلکسی اس 3، گلکسی اس 2، آیفون 3GS، اچتیسی وان ایکس، بلکبری 9900 و گلکسی اس 4 هم به ترتیب رکوردهای 360 هزار، 130 هزار، 129 هزار، 104 هزار و 100 هزار مورد را ثبت کردهاند.
متوسط دادهی مصرفی محصولات جدیدتر بیشتر است. این موضوع با نگاهی به محصولات اپل و سامسونگ قابل بررسی است.
آیفون 3GS در سال 2009 معرفی شده و تنها 2.1 مگابایت در ساعت مصرف میکند. آیفون 4، آیفون 4S و آیفون 5 به ترتیب 4.5 مگابایت، 6.4 مگابایت و 8.8 مگابایت در هر ساعت مصرف میکنند.
در پرچمداران سامسونگ در سالهای 2010 تا 2013 هم این روند صعودی دیده میشود. گلکسی اس، گلکسی اس2، گلکسی اس3 و گلکسی اس4 به ترتیب 2.79 ، 3.9 ، 5.5 و 6.6 مگابایت در ساعت استفاده میکنند که نسبت به رقبای اپلی، کمتر است.
اما محصولات بزرگتر مثل فبلت و تبلت چه وضعیتی دارند؟ احتمالاً این دسته از محصولات با صفحه نمایش بزرگتر خود، برای کاربردهای مالتیمدیا و مرور اینترنت، کاربرد بیشتری داشته باشند و رکورد بالاتری را ثبت نمایند. گلکسی نوت 2 سامسونگ یکی از فبلتهای پرطرفدار است که در هر ساعت به طور متوسط 8.4 مگابایت داده مصرف میکند؛ آن هم در حالی که در تعداد دفعات ارتباط با شبکهی مخابراتی، رتبهی 17 را دارد. اچتیسی وان ایکس هم در رتبهی 18 جدول است؛ ولیکن به دلیل بزرگی صفحهنمایش، کاربران آن حدود 5.4 مگابایت داده در هر ساعت استفاده میکنند.
تبلتها از این نظر جالبترند، آیپد 2 با وجود اینکه در رتبهی 20 جدول دفعات ارتباط قرار گرفته، در هر ساعت به طور متوسط 15.4 مگابایت داده مبادله میکند.